Bir zamanlar, Türkiye'nin herhangi bir yerinde ama kesinlikle "çok önemli" bir ilçede, belediyede işler tıkır tıkır(!) işlemekteydi. Belediye Başkanı makamında kahvesini yudumlar, özel kalem müdürü ise "çok özel" işlerle meşgul olurdu.

Günün birinde, özel kalem müdürü elinde bir evrakla belediyedeki imar bürokratının kapısını tıklatır. Kapı açılır, içeri girer ve der ki:

— "Abicim şu evrağı bi’ imzalar mısın?"

Bürokrat dosyaya göz atar, ciddileşir.

— "Bu olmaz, bu kanuna aykırı!"

Özel kalem müdürü, yüzünde yılların getirdiği bir 'hallederiz yaaa' ifadesiyle karşılık verir:

— "Aman sen de bi şey olmaz, imzala gitsin."

Ama o da ne? Bürokrat, yılların bürokratı, bu işlere karnı tok. Şak diye cebinden telefonunu çıkarır, ses kaydını başlatır (tabii çaktırmadan), özel kalem müdürünün ısrarlarını kayıt altına alır.

Ertesi gün, kayıt elinde başkanın odasına girer:

— "Başkanım bir dinleyin hele..."

Ses kaydı başlar, özel kalem konuşur, bürokrat susar, başkanın alnındaki damar yavaş yavaş kabarmaya başlar. Kayıt biter, odada bir sessizlik olur. Belediye Başkanı bir anda ayağa kalkar:

— "Sen bunu nasıl kaydedersin?! Ayıptır! Git buradan, kovuldun sanma ama az daha zorlarsan o da olur!"

Bürokrat dışarı çıkar, Başkan hemen özel kalem müdürünü çağırır. Kapıdan girer girmez kıyamet kopar:

— "Sen ne yapıyorsun be adam! Ne demek 'kanunsuz evrak imzala'? Git, izne çık! HEMEN!"

Özel kalem müdürü tıpış tıpış çıkar, izne gider.

Ama iş burada bitmez... İki saat geçmeden, partinin “büyük abisi” odadan içeri girer. Hava değişir, oksijen azalır, odadaki sandalye sayısı artar gibi olur. Başkan ayağa kalkar:

— "Abi hoş geldin..."

Büyük abi net konuşur:

— "Biz o çocuğu severiz. Dönüyor. Hem de hemen."

Ve olan olur. Özel kalem müdürü ertesi gün yine görevde, sanki hiçbir şey olmamış gibi odasındaki koltuğa yayılmış kahvesini yudumlamaktadır. Bürokrat mı? O hâlâ odasında, tavanı izlemekte...

 

Sonuç:

Belediye işleri bildiğiniz gibi; kim haklı kim haksız belli değil. Ama bir gerçek var: Kaydeden kaybeder, kaydettiren kazanır(!)